Dubai
Blijf op de hoogte en volg Parisa
26 September 2016 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai
Bonjour,
Een kleine week geleden werd mijn koffer met de A8 opgehaald, met de A380 overgevlogen en warm (36 graden) welkom geheten in Dubai. Tijdens onze rit naar het hotel had ik verwacht omringd te worden door alleen maar sportauto’s met als bijrijder een luipaard. Nou waren er wel af en toe Ferraris, Lamborghinis, Bentleys en SUV’s, maar ik heb geen luipaard gezien. Ik weet niet of dit aan de sterk geblindeerde ramen of aan mijn voorinformatie lag. Gezien ik met Woen Hing aan het reizen was, had ik kunnen verwachten dat we onderweg waren naar een vijf-sterren resort en spa. Oke ik had niks in de gaten. Ook niet toen we voor Sofitel The Palm Jumeirah stonden. Waar hadden we mee te maken: uitzicht op de Perzische golf, zwembaden, sportzaal, 6 restaurants, winkels, wanden gemaakt van planten en dit allemaal op palmeiland. Een kunstmatig schiereiland dat door een Nederlands bedrijf in de zee is aangelegd. Dus helemaal vanaf de bodem. Bizar toch? Het besef dat een mens in staat is op zulke ideeën te komen en ook nog eens uit te voeren. Er is een te gekke documentaire van Discovery over dit proces. Ik heb een poging gewaagd om dit op Dubai in bed te kijken, maarja zodra mijn hoofd een kussen raakt.. Terwijl wij naar onze kamer werden gereden, werd mij steeds duidelijker waar wij waren. Vanaf de vijfde verdieping hadden wij vanuit alle kamers uitzicht op de Perzische golf. Onze keuken stond er voor de sier want wij hebben geen enkele keer thuis gegeten. Echt een prachtig hotel met 2 balkons, een bad in de slaapkamer, 3 douches, 4 toiletten en een inloopkast. De laatste douche had ik pas op de een na laatste dag gevonden nadat ik al twee keer het filmpje van onze kamers had gemaakt. Gezien de warmte is een fijn hotel belangrijk. Overdag verplaats je je van airco naar airco en pas in de namiddag kun je ook een beetje om de airco's heen bewegen.
De 'we' bestond trouwens uit Woen Hing, Marije en ik. We waren onze vierde lid in Parijs kwijt geraakt, want met een paspoort dat niet langer geldig is dan zes maanden kom je Dubai niet in. Arme Imad kon op het vliegveld van Parijs geen spoedpaspoort aanvragen waardoor hij zijn vlucht heeft moeten laten gaan. Ik denk dat er niet één typische toerist bestaat die voor Dubai kiest, maar ik denk dat de meeste mensen die voor Dubai kiezen van een lean back leventje houden. Ik moest wel lachen om ons groepje. Drie sulletjes die met een zwembril banen trokken in een zwembad waar de andere gasten met een zonnebril aangespoeld lagen te bakken als een stel zeeleeuwen. Ook behoorde een stuk strand bij het hotel waar de lijfwacht je terug floot als je buiten de lijnen zwom. Daar werden Marije en ik rebels van. Twee vissen die graag buiten de lijntjes bewegen. Het water was overigens zo warm en zout dat het zwemmen in het zwembad qua temperatuur veel lekkerder was.
Gezien zwemmen zijn restricties kende en wij alle drie graag bezig zijn, hebben we andere activiteiten moeten doen. Onder één van deze activiteiten behoorde Aquaventure waterpark. Man o man ik was de brokkenpiloot van de dag. De blauwen plekken varieerden van 3 tot 6 diameter. Een van de attracties was echt te gek. Je stapt in een capsule, er wordt afgeteld, three, two, one waarna een vrij val van 3 seconden volgt en je kei hard door een buis heen gaat. Wij kwamen er alle drie shaky shaky uit: trillende handen en benen. Wat een adrenaline kick zeg! Even schrikken toen Marije mij erop verwees dat ik vijf cm van mijn rughuid kwijt was geraakt. Een ander vet glijbaan was een soort skatebaan. De vetste keer was toen we met twee andere beetje gezette mannen in een band zaten en kei hard van de ene kant van de baan naar de andere kant werden geschommeld. Dit moet je eigenlijk zien.
Een ander activiteit was jetskiën. Het tweede shotje adrenaline! Je moet het even doorkrijgen: vol gas, niet remmen en om de golven heen bewegen. Ik heb de 70km aangetikt toen Marije en ik een wedstrijdje deden. Woen Hing is terwijl hij bij Marije achterop zat de lucht in gelanceerd. En ik maar denken dat hij even een stukje wilde zwemmen nadat ik hem in het water zag liggen en Marije op de jetski zag zitten.
Het derde shotje adrenaline ervoeren we tijdens een jeep safari, oftewel dune bashing. Hou je kotszakje maar bij de hand als je wel eens autoziek wordt. De jeep gaat namelijk steeds heuvels op en af en heel vaak ga je met je voorkant omhoog waardoor je de afgrond op het moment dat je naar beneden gaat pas ziet, pfff. Dit was overigens onderdeel van een georganiseerde activiteit waar 70 jeeps met 6 toeristen per auto aan deelnamen. Ik heb even op een zielig agressief kameeltje gezeten, lekker gegeten en naar een belly dancer gekeken. Ik ben benieuwd hoe dit is ontstaan: vrouwen in boerka's en vrouwen in blote outfits die sexy op de muziek bewegen.
Naar en van onze activiteiten werden we rondgereden door mensen uit Pakistan en Bangladesh. In het waterpark werden we geholpen door mensen uit de Filipijnen en we zagen groepen mannen in eendezelfde outfit in bussen voorbij gereden worden. Allemaal arbeiders. Achteraf las ik dat deze mensen hoge schulden hebben, weinig loon krijgen en lange werkdagen maken. Woen Hing vertelde dat Indiase mensen uit een bepaald regio overgevlogen zijn omdat zij onder de weersomstandigheden in Dubai kunnen werken. In Dubai had ik niet in de gaten onder welke omstandigheden deze mensen leven en werken. Ik vraag mij dan ook af wie boven hen staat? Zijn dat dan de Arabieren? Buiten de douanewerkzaamheden om heb ik geen Arabier aan het werk gezien. Wel zaten zij in hetzelfde hotel als wij. Ik kan mij bijna niet voorstellen dat er in vijftien jaar tijd zoveel gebouwd is. Ze hebben in een snel vaart naast de twee hotels die er toen stonden tientallen bij gemaakt. De bouw van veel gebouwen staat overigens stil. De inkomsten van het land bestaan op dit moment met name uit toerisme. Ook Dubai voelt de crisis. Ik las dat slechts 5% van de inkomsten uit olie bestaat. Brandstof kost trouwens echt nada noppes.
Och we hebben nog zoveel dingen meegemaakt. Van de meest bizarste winkelcentrum (schaatsbaan, skibaan, mega aquarium met haaien en duikers) tot een rondje rondom het hoogste gebouw van de wereld tot een avondje uit in een foute club genaamd White. Maar ook de uitgebreide ontbijtsessie waar we met de dag steeds later bij aanschoven tot super lekker Libanees eten waar we naast de airco buiten zaten.
Al om al, een bizare te gekke ervaring! Make it rain!
Een kleine week geleden werd mijn koffer met de A8 opgehaald, met de A380 overgevlogen en warm (36 graden) welkom geheten in Dubai. Tijdens onze rit naar het hotel had ik verwacht omringd te worden door alleen maar sportauto’s met als bijrijder een luipaard. Nou waren er wel af en toe Ferraris, Lamborghinis, Bentleys en SUV’s, maar ik heb geen luipaard gezien. Ik weet niet of dit aan de sterk geblindeerde ramen of aan mijn voorinformatie lag. Gezien ik met Woen Hing aan het reizen was, had ik kunnen verwachten dat we onderweg waren naar een vijf-sterren resort en spa. Oke ik had niks in de gaten. Ook niet toen we voor Sofitel The Palm Jumeirah stonden. Waar hadden we mee te maken: uitzicht op de Perzische golf, zwembaden, sportzaal, 6 restaurants, winkels, wanden gemaakt van planten en dit allemaal op palmeiland. Een kunstmatig schiereiland dat door een Nederlands bedrijf in de zee is aangelegd. Dus helemaal vanaf de bodem. Bizar toch? Het besef dat een mens in staat is op zulke ideeën te komen en ook nog eens uit te voeren. Er is een te gekke documentaire van Discovery over dit proces. Ik heb een poging gewaagd om dit op Dubai in bed te kijken, maarja zodra mijn hoofd een kussen raakt.. Terwijl wij naar onze kamer werden gereden, werd mij steeds duidelijker waar wij waren. Vanaf de vijfde verdieping hadden wij vanuit alle kamers uitzicht op de Perzische golf. Onze keuken stond er voor de sier want wij hebben geen enkele keer thuis gegeten. Echt een prachtig hotel met 2 balkons, een bad in de slaapkamer, 3 douches, 4 toiletten en een inloopkast. De laatste douche had ik pas op de een na laatste dag gevonden nadat ik al twee keer het filmpje van onze kamers had gemaakt. Gezien de warmte is een fijn hotel belangrijk. Overdag verplaats je je van airco naar airco en pas in de namiddag kun je ook een beetje om de airco's heen bewegen.
De 'we' bestond trouwens uit Woen Hing, Marije en ik. We waren onze vierde lid in Parijs kwijt geraakt, want met een paspoort dat niet langer geldig is dan zes maanden kom je Dubai niet in. Arme Imad kon op het vliegveld van Parijs geen spoedpaspoort aanvragen waardoor hij zijn vlucht heeft moeten laten gaan. Ik denk dat er niet één typische toerist bestaat die voor Dubai kiest, maar ik denk dat de meeste mensen die voor Dubai kiezen van een lean back leventje houden. Ik moest wel lachen om ons groepje. Drie sulletjes die met een zwembril banen trokken in een zwembad waar de andere gasten met een zonnebril aangespoeld lagen te bakken als een stel zeeleeuwen. Ook behoorde een stuk strand bij het hotel waar de lijfwacht je terug floot als je buiten de lijnen zwom. Daar werden Marije en ik rebels van. Twee vissen die graag buiten de lijntjes bewegen. Het water was overigens zo warm en zout dat het zwemmen in het zwembad qua temperatuur veel lekkerder was.
Gezien zwemmen zijn restricties kende en wij alle drie graag bezig zijn, hebben we andere activiteiten moeten doen. Onder één van deze activiteiten behoorde Aquaventure waterpark. Man o man ik was de brokkenpiloot van de dag. De blauwen plekken varieerden van 3 tot 6 diameter. Een van de attracties was echt te gek. Je stapt in een capsule, er wordt afgeteld, three, two, one waarna een vrij val van 3 seconden volgt en je kei hard door een buis heen gaat. Wij kwamen er alle drie shaky shaky uit: trillende handen en benen. Wat een adrenaline kick zeg! Even schrikken toen Marije mij erop verwees dat ik vijf cm van mijn rughuid kwijt was geraakt. Een ander vet glijbaan was een soort skatebaan. De vetste keer was toen we met twee andere beetje gezette mannen in een band zaten en kei hard van de ene kant van de baan naar de andere kant werden geschommeld. Dit moet je eigenlijk zien.
Een ander activiteit was jetskiën. Het tweede shotje adrenaline! Je moet het even doorkrijgen: vol gas, niet remmen en om de golven heen bewegen. Ik heb de 70km aangetikt toen Marije en ik een wedstrijdje deden. Woen Hing is terwijl hij bij Marije achterop zat de lucht in gelanceerd. En ik maar denken dat hij even een stukje wilde zwemmen nadat ik hem in het water zag liggen en Marije op de jetski zag zitten.
Het derde shotje adrenaline ervoeren we tijdens een jeep safari, oftewel dune bashing. Hou je kotszakje maar bij de hand als je wel eens autoziek wordt. De jeep gaat namelijk steeds heuvels op en af en heel vaak ga je met je voorkant omhoog waardoor je de afgrond op het moment dat je naar beneden gaat pas ziet, pfff. Dit was overigens onderdeel van een georganiseerde activiteit waar 70 jeeps met 6 toeristen per auto aan deelnamen. Ik heb even op een zielig agressief kameeltje gezeten, lekker gegeten en naar een belly dancer gekeken. Ik ben benieuwd hoe dit is ontstaan: vrouwen in boerka's en vrouwen in blote outfits die sexy op de muziek bewegen.
Naar en van onze activiteiten werden we rondgereden door mensen uit Pakistan en Bangladesh. In het waterpark werden we geholpen door mensen uit de Filipijnen en we zagen groepen mannen in eendezelfde outfit in bussen voorbij gereden worden. Allemaal arbeiders. Achteraf las ik dat deze mensen hoge schulden hebben, weinig loon krijgen en lange werkdagen maken. Woen Hing vertelde dat Indiase mensen uit een bepaald regio overgevlogen zijn omdat zij onder de weersomstandigheden in Dubai kunnen werken. In Dubai had ik niet in de gaten onder welke omstandigheden deze mensen leven en werken. Ik vraag mij dan ook af wie boven hen staat? Zijn dat dan de Arabieren? Buiten de douanewerkzaamheden om heb ik geen Arabier aan het werk gezien. Wel zaten zij in hetzelfde hotel als wij. Ik kan mij bijna niet voorstellen dat er in vijftien jaar tijd zoveel gebouwd is. Ze hebben in een snel vaart naast de twee hotels die er toen stonden tientallen bij gemaakt. De bouw van veel gebouwen staat overigens stil. De inkomsten van het land bestaan op dit moment met name uit toerisme. Ook Dubai voelt de crisis. Ik las dat slechts 5% van de inkomsten uit olie bestaat. Brandstof kost trouwens echt nada noppes.
Och we hebben nog zoveel dingen meegemaakt. Van de meest bizarste winkelcentrum (schaatsbaan, skibaan, mega aquarium met haaien en duikers) tot een rondje rondom het hoogste gebouw van de wereld tot een avondje uit in een foute club genaamd White. Maar ook de uitgebreide ontbijtsessie waar we met de dag steeds later bij aanschoven tot super lekker Libanees eten waar we naast de airco buiten zaten.
Al om al, een bizare te gekke ervaring! Make it rain!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
